بنا به خبر دريافتى٬ با گذشت 9 روز از آغاز سال جدید تا این لحظه بیش از 2000 نفر از کارگران شرکت راه و ساختمان تابلیر (تابلین)٬ موفق به دریافت دستمزدها و مبالغ اضافه کاری اجباری انجام شده مربوط به سه ماه دی و بهمن و اسفند و همچنین مبالغ عیدی و سنوات سال گذشته خود نشده اند. به دنبال اعتراضات مکرر کارگران در روزهای پایانی سال و چند روز گذشته عوامل کارفرما قول داده اند بعد از پانزدهم فروردین فقط یکماه از دستمزدهای معوق کارگران را بپردازند! فقط یکماه٬ آنهم اگر مانند ديگر وعده هاى توخالى شان نباشد.
یکی از کارگران معترض میگفت: سال نو را بعلت بی پولی و عدم دریافت دستمزدهایمان در شرایطی که مدام در دلهره از اعتراض صاحبخانه بعلت عقب افتادن اجاره خانه بودیم٬ بهمراه خانواده هایمان با جیب و سفره خالی گذراندیم. همه اش خانه ماندیم و هیچ جا نرفتیم. کار میکنیم پولمان را نمی پردازند، اعتراض میکنی میگویند اخراج، بیکار زیاده! و آخر سر هم پاسدار بسیجی های خود فروش را به جان کارگران میاندازند.
نپرداختن دستمزدها و اخراج کارگران سیاست همیشگی سرمایه داران است. سرکوب کارگران شناسنامه جمهورى اسلامى است. حکومت اسلامی سرمايه داران در سال جدید با اشتهای بیشتر برای چاپیدن ثمره کار و رنج کارگران٬ با شعار "کار مضاعف" و طرح حذف سوبسيدها علنا به جنگ کارگران و خانواده های محرومشان آمده است. میخواهند با گرسنگی دادن بیشتر کارگران و اتکا به سر نیزه و سرکوب گسترده تر٬ با "خطر" سرنگونى و بميدان آمدن طبقه کارگر مقابله کنند. بايد همين سياست را شکست داد.
شرکت تابلیر (تابلین) مجری طرحی شبیه تونل میدان توحید تهران است. اجرای این پروژه جدید (تونل نیایش) که از یکسال پیش شروع شده مربوط است به احداث تونلی در اعماق 40 متری زمین به طول بیش از 10 کیلومتر. این تونل زیر گذر قرار است خیابان کارگر شمالی (بیمارستان قلب) را به اتوبان بابایی وصل نموده و به سمت شرق تهران و دماوند امتداد یابد. در حال حاضر بیش از 2000 کارگر مجموعا در 5 کارگاه مستقرند. این کارگران با قراردادهای سفید امضا و یکطرفه و پایه دستمزد 264 هزار تومانی در دو شیفت 12 ساعته در عمق 40 متری زمین جایی که نه اکسیژن و نه هوای کافی برای تنفس موجود است و هر آن خطر ریزش آوارهای دهها تنی و مدفون شدن و جان باختن کارگر نیز هست مشغول به کارند. در حین استخدام از کارگران تعهد کتبی و امضا میگیرند مبنی بر اینکه همیشه دستمزدها با تاخیر پرداخت میشود و کارگر حق هیچگونه اعتراضی ندارد.
بسیاری از این کارگران بر اثر بیکاری و فقر به امید یافتن لقمه نانی از شهرستانهای دور دست به تهران مهاجرت نموده و هم اکنون در کمپهای شرکت تابلیر (تابلین) که فاقد هر گونه امکانات غذایی، بهداشتی و رفاهی و استراحتی مناسب است زندگی ميکنند. کار سنگین و پرخطر در اعماق زمین و حتی ندیدن نور خورشید در طول روز، دوری از خانواده و نگران خاطری های خاص خودش و در عین حال نپرداختن دستمزدهای ناچیز و اخراج از کار توسط سرمایه داران مفتخور و حکومت اسلامیشان کارگران را در محاصره فشارهای مالی و روانی قرار داده است .
